«Όλες οι δυστυχίες του ανθρώπου απορρέουν απ’ την ανικανότητά του να καθίσει σ’ ένα δωμάτιο μόνος και σιωπηλός». ( Πασκάλ )
Στους καιρούς μας, η μοναξιά θεωρείται απειλή, ήττα. Στο όνομα τούτου του τρόμου, αποφασίζονται και οι βαρύτεροι συμβιβασμοί. Συμβιβασμοί στη συντροφιά, στη δουλειά, στους φίλους, στις ιδεολογίες, στο γάμο. Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να κοιμούνται με τον εχθρό τους, να μοιράζονται την κάθε μέρα τους με κάποιον που περιφρονούν, που τους μειώνει, τους αποδιοργανώνει το χαρακτήρα, παρά να ζήσουν, έστω και για ένα διάστημα, μόνοι.
Λέγεται ότι «φόβος μοναξιάς είναι φόβος εαυτού» ίσως και γι’ αυτό είναι τόσο ισχυρός, ολοκληρωτικός φόβος. Όταν ο ίδιος ο εαυτός μας, μας είναι άγνωστος, απωθημένος, παραποιημένος και ξένος, τον αποφεύγουμε.
Υπάρχουν άνθρωποι που μπορείς να ζεις μέσα τους χωρίς να ζεις μαζί τους. Όπως και άνθρωποι που ενώ ζεις μαζί τους είναι αδύνατον να ζεις μέσα τους, έγραφε ο Γκαίτε. Με άλλα λόγια, μέσα σε πολυμελή οικογένεια, μέσα σε φασαριόζικη παρέα που γλεντοκοπά, μέσα σε μια ομάδα που εκδράμει, η εσωτερική μοναξιά, η αληθινή γνήσια μοναξιά ενός μέλους μπορεί να φτάνει στην απελπισία. Δεν είναι όλοι γεννημένοι για να παντρευτούν, δεν είναι όλοι γεννημένοι για να γεννούν παιδιά.
Κοινωνικός δεν είναι ο κοσμικός. Κοινωνικός είναι ο άνθρωπος που μπορεί να συμπαθήσει τον άλλο. Να τον ακούσει με βαθιά προσοχή, να του ανοίξει την καρδιά του. Την κοινωνικότητα την ορίζει η ικανότητα της συμπάθειας και της αλληλοκατανόησης, ενώ την κοσμικότητα η σωματική συνύπαρξη για κάποιου είδους υλική συνεργασία: για να φωτογραφηθούμε, για παράδειγμα, σε κάποιο κοσμικό περιοδικό ή για να ανταλλάσσουμε επισκέψεις με σκοπό να παραμείνουμε σε ένα επίπεδο μελών καλής οικονομικής τάξεως κ.λπ.
«Αν και έχω χρόνια να σε δω, δεν έλειψες ποτέ από τη ζωή μου», έγραψε κάποιος σε παλιό του δάσκαλο.
Αυτές όμως είναι εμπειρίες που μόνο οι θαρραλέοι της μοναξιάς μπορούν να χαρούν. Γιατί η μοναξιά σου ασκεί το κουράγιο, σου εκλεπτύνει τη διαίσθηση, σου στερεώνει την αυτάρκεια και τη σεμνότητα που καταλήγει να επιλέγει κάθε σοβαρός άνθρωπος. Γιατί η μοναξιά είναι το σχολειό της αυτογνωσίας. Και όπως λέει ο Λάο-Τσε: «Αν όλο τον κόσμο γνωρίσεις, γνώρισες πολλά. Αν γνωρίσεις τον εαυτό σου, τα έμαθες όλα».
Προσέξτε ότι οι μοναχικοί άνθρωποι έχουν βλέμμα βαθύ, ικανό να περιπλανηθεί συγκεκριμένο μέσα στον βαθύ τους εαυτό και μέσα στον βαθύ άλλον που κοιτάζουν. Δείχνουν να γνωρίζουν κάτι παραπάνω απ’ όλους όσοι ολημερίς τρέχουν κι ανακατώνονται σε ατελείωτες απασχολήσεις, φλυαρίες και παρέες.
Οι άνθρωποι που δεν αντέχουν τη μοναξιά, είναι εκείνοι που κάνουν τις χειρότερες σχέσεις. Με τους φίλους, με τα παιδιά τους, και κυρίως με τον ερωτικό τους σύντροφο. Αντιθέτως, εκείνοι που τα έχουν βρει με την ψυχή τους, καταφέρνουν τους πιο πλούσιους δεσμούς. Αγαπούν και είναι σε θέση να νοιάζονται.
Κάποιος ρώτησε ένα σοφό γέρο: «Μα γιατί δεν μπορώ τελικά να κρατήσω ένα φίλο κοντά μου, αφού το θέλω τόσο πολύ;» Και ο σοφός του απάντησε: «Ακριβώς επειδή το θες πάρα πολύ». Η λαχτάρα για σχέση φαρμακώνεται από τη λαχτάρα για ταύτιση, για εξάρτηση, για προβολές, για ρούφηγμα, για χρήση εντέλει.
Με τέτοιες ανάγκες για στόχους, δε συνδέεσαι. Συνεργάζεσαι μόνο για να ανταλλάσσεις αρρώστιες, παθογόνους ερεθισμούς και προφάσεις. Για να αποφεύγεις την πραγματικότητά σου που τρέμεις. Τέτοιες διαθέσεις σύντομα γίνονται αντιληπτές και κάνουν τον άλλον να ασφυκτιά και να απομακρύνεται.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο παλιάτσος και η Άνιμα» της Μάρως Βαμβουνάκη.
Πίνακες: Dee Nickerson
ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ 
*****
«Η μοναξιά είναι για το πνεύμα ό,τι η δίαιτα για το σώμα.»
Φρήντριχ Νίτσε
……
«Το να μπορείς να αντέχεις τη μοναξιά και, επιπλέον,
να την απολαμβάνεις, είναι μεγάλο προσόν.»
Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω
……
Αγάπη, Μοναξιά, Μοναχικότητα.
– Όσσο
Υπάρχει κάτι που πρέπει να κατανοηθεί σε βάθος. Κάτι πολύ σημαντικό! Η αγάπη φέρνει πάντα μοναχικότητα και η μοναχικότητα φέρνει πάντα αγάπη. Ποτέ δεν πάνε χώρια! Οι άνθρωποι όμως νομίζουν ακριβώς το αντίθετο, δεν κάνουν κανέναν διαχωρισμό ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο λέξεις, «ΜΟΝΑΞΙΑ» και «ΜΟΝΑΧΙΚΟΤΗΤΑ». Η μοναξιά είναι αρνητική κατάσταση, σημαίνει πως διψάς για τον άλλο, πως είσαι βυθισμένος στα σκοτάδια της απόγνωσης, πως είσαι φοβισμένος, πως αισθάνεσαι παρατημένος, πως δε σε χρειάζεται κανείς.
Η μοναξιά είναι πληγή!
Η μοναχικότητα είναι λουλούδι!
Ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους μονάχους και εξ’ αιτίας της μοναξιάς τους κάνουν ένα σωρό ηλίθια πράγματα για να καλύψουν αυτήν την κενότητα. Το ρίχνουν στο φαγητό, στο αλκοόλ κάθονται επί ώρες μπροστά στην τηλεόραση καίγοντας τα μάτια τους … για να ξεχάσουν τον εαυτό τους. Είναι τρομακτικό! Νοιώθουν μόνοι, νοιώθουν ότι δεν έχουν τίποτε να κάνουν, πουθενά να πάνε, κανέναν να επικοινωνήσουν αφού η επικοινωνία έχει σταματήσει. Έχουν πάψει να μιλάνε μεταξύ τους. Το πολύ-πολύ να μιλάνε στον άλλον, αλλά όχι με τον άλλον γιατί έχουν ξεχάσει πώς να πλησιάσουν τον άλλον. Οι άνθρωποι έχουν γίνει παράλληλες γραμμές που τρέχουν δίπλα- δίπλα, μα δεν συναντιούνται ποτέ, απλά τρέχουν δίπλα- δίπλα, ελπίζοντας πως κάποτε θα συναντηθούν, μα αυτό είναι απλά μια ελπίδα, μια αυταπάτη που κρατάει κατά κάποιον τρόπο τους ανθρώπους στο να συνεχίζουν. Είναι σαν να πηγαίνεις στις χιλιάδες χιλιόμετρα παράλληλες γραμμές του τρένου, να τις βλέπεις από μακριά και να νομίζεις ότι συναντιούνται μα όταν πλησιάζεις στο σημείο που νομίζεις ότι συναντιούνται θα δεις ότι στην πραγματικότητα η απόσταση ποτέ δε μικραίνει.
Ο κόσμος είναι πολύ μόνος! Η πληγή αιμορραγεί αδιάκοπα. Κρυβόμαστε με πολλούς τρόπους, με αποκτήματα, σπίτια, χρήματα μα η πληγή συνεχίζει να αιμορραγεί. Μπορεί να έχεις το μεγαλύτερο σπίτι και πάλι να είσαι τόσο μόνος όσο και στο μικρότερο καλύβι. Τα αποκτήματα δεν κάνουν τη διαφορά και δε μπορούν να αλλάξουν την εσωτερική μοναξιά σου. Και οι άνθρωποι συνεχίζουν να σχετίζονται ο ένας με τον άλλον, μόνο και μόνο επειδή είναι και δύο μόνοι. Μα επειδή είναι και οι δύο μόνοι, η σχέση δεν είναι εφικτή. Γιατί μια σχέση δεν μεγαλώνει μέσα από την ανάγκη. Όταν και ο ένας και ο άλλος έχουν ανάγκες, τότε θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν ο ένας τον άλλον. Τότε η σχέση θα βγαίνει μέσα από την εκμετάλλευση και όχι μέσα από την αγάπη.
Θα είναι ένα είδος λύπης ζαχαρωμένης. Και εδώ βρίσκεται η παγίδα.
Επιφανειακά μαζί, αλλά βαθιά μόνοι.
Η Μοναχικότητα είναι τελείως διαφορετική. Είναι θετική, είναι υγεία, είναι η χαρά του να είσαι ο εαυτός σου, του να έχεις το δικό σου χώρο. Μόνο η αγάπη σου δίνει το κουράγιο να είσαι μόνος, μόνο η αγάπη δημιουργεί τις προϋποθέσεις να είσαι μόνος, μόνο η αγάπη σε γεμίζει τόσο βαθιά ώστε να μην έχεις ανάγκη τον άλλον. Αγάπη και Μοναχικότητα είναι δύο πόλοι της ίδιας ενέργειας και είναι καλό να το καταλάβεις γιατί μερικές φορές συμβαίνει στα ζευγάρια να μη δίνουν ο ένας αρκετό χώρο στον άλλον ώστε να μπορούν να είναι και μόνοι. Μ’ αυτόν τον τρόπο η αγάπη τους θα έχει μια διαφορετική ποιότητα, θα φθάσει στην αποκορύφωσή της.
Μοναχικότητα σημαίνει πως κινείσαι προς τα μέσα, Αγάπη σημαίνει πως κινείσαι προς τα έξω. Μοναχικότητα είναι η εισπνοή, Αγάπη είναι η εκπνοή. Αν σταματήσεις τη μία από αυτές τις κατευθύνσεις τότε θα πεθάνεις. Είναι μια συνολική διαδικασία της αναπνοής και μ’ αυτόν τον τρόπο ζει η ψυχή σου. Γεμίζει με την μοναχικότητα ξεχειλίζει με την αγάπη. Κινήσου ανάμεσα στο έξω σου και στο μέσα σου. Το μήνυμά μου είναι πως δεν πρέπει να απαρνηθείς τίποτα. Το Όλο σου ανήκει! Δε θα ήθελα να γίνετε εσωστρεφείς, γιατί αυτοί αρρωσταίνουν, αδρανούν, πέφτουν σε λήθαργο. Αρχίζουν να ζουν πίσω από κλειστά παράθυρα, μέσα στη μιζέρια. Ούτε μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει μοναχικότητα. Το μόνο που ξέρουν είναι η μοναξιά. Αλλά και εκείνοι που ζουν μόνο με τον έξω κόσμο, οι εξωστρεφείς, και δε σκέφτονται ποτέ τον εσώτερό τους εαυτό, βρίσκονται στο άλλο άκρο. Ξέρουν κάτι από την αγάπη, μα η αγάπη τους δεν είναι τίποτε άλλο από πόθος ή ανάγκη. Η αγάπη τους είναι μια όμορφη λέξη. Χρειάζονται τον άλλον για να τον εκμεταλλευτούν, για να κυριαρχήσουν πάνω του. Κι όταν κυριαρχείς στον άλλον, τότε κι εκείνος κάνει το ίδιο.
Εκείνος που ζει μόνο προς τα έξω είναι φτωχός γιατί δεν έχει επίγνωση των εσωτερικών του θησαυρών. Εκείνος που ζει μόνο προς τα μέσα είναι επίσης φτωχός γιατί ποτέ δεν συνειδητοποιεί την ομορφιά της ύπαρξης του ήλιου, των αστεριών της φύσης.
Ποτέ μη δημιουργείς καμία διαμάχη ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο.
Να δημιουργείς μια σύνθεση απ’ αυτά τα δύο και θα έχεις ένα σπάνιο πλούτο.
……
OSHO
«Αν όλο τον κόσμο γνωρίσεις, γνώρισες πολλά. Αν γνωρίσεις τον εαυτό σου, τα έμαθες όλα»!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Την καλημέρα μου καλή μου φίλη!!!
Η μοναξιά είναι ένα από τα πιο δυνατά συναισθήματα που επηρεάζουν τη συναισθηματική και ψυχική διάθεση του ατόμου που το βιώνει και είναι ουσιαστικά αυτό το αίσθημα εγκατάλειψης από τους άλλους ανθρώπους, κάτι από το οποίο λίγοι έχουν καταφέρει να γλιτώσουν στη ζωή τους, ερχόμενοι, έστω και για λίγο, αντιμέτωποι με τον τρόμο και τον πανικό που αυτό συνεπάγεται… Χαιρετώ σε Έλενα ..
Μαρία, Ηρώ, και Βαγγέλη..
Σας ευχαριστώ πολύ γιά την όμορφη ανταπόκριση! 💖🌿🌿